Серапептазата е протеолитички ензим, што значи дека ги разложува протеините на помали компоненти наречени амино киселини. Заедно со неговите антиинфламаторни својства, може да понуди и многу други здравствени придобивки. Сепак, не се препорачува за луѓе кои веќе земаат лекови за разредување на крвта.
Серапептаза е ензим изолиран од бактерии кои се наоѓаат во свилените буби. Со години се користи во Јапонија и Европа за намалување на воспалението и болката поради операција, траума и други воспалителни состојби.
Што е Серапептаза?
Серапептаза – исто така позната како сератиопептидаза – е протеолитички ензим, што значи дека ги разложува протеините на помали компоненти наречени амино киселини.Се произведува од бактерии во дигестивниот тракт на свилените буби и му овозможува на молецот што се појавува да го вари и раствори својот кожурец.
Употребата на протеолитички ензими како трипсин,химотрипсин и бромелаин стапи во пракса во САД во текот на 1950-тите, откако беше забележано дека тие имаат антиинфламаторни ефекти.
Истото набљудување беше направено со серапептаза во Јапонија во доцните 1960- ти, кога истражувачите првично го изолираа ензимот од свилената буба. Всушност, истражувачите од Европа и Јапонија предложија дека серапептазата е најефективниот протеолитички ензим за намалување на воспалението.
Оттогаш, откриено е дека има неколку можни употреби и ветувачки здравствени придобивки. Серапептазата најчесто се користи за намалување на воспалението – одговорот на вашето тело на повреда.
Во стоматологијата, ензимот се користи по помали хируршки процедури – како што е отстранување на забите – за да се намали болката, заклучувањето (спазам на мускулите на вилицата) и отокот на лицето.
Се смета дека серапептазата ги намалува воспалителните клетки на погоденото место. Еден преглед на пет студии имаше за цел да ги идентификува и потврди антиинфламаторните ефекти на серапептазата во споредба со другите лекови по хируршкото отстранување на забите на мудроста.
Истражувачите заклучија дека серапептазата е поефикасна во подобрувањето на заглавувањето од ибупрофен и кортикостероидите, моќни лекови кои го скротуваат воспалението. Уште повеќе, иако беше откриено дека кортикостероидите ја надминуваат серапептазата во намалувањето на отокот на лицето ден по операцијата, разликите помеѓу двете подоцна беа незначителни. Сепак, поради недостаток на подобни студии, не можеше да се направи анализа за болка.
Во истата студија, истражувачите исто така заклучија дека серапептазата има подобар безбедносен профил од другите лекови што се користат во анализата – што укажува на тоа дека може да послужи како алтернатива во случаи на нетолеранција или негативни несакани ефекти на други лекови. Серапептазата се покажа дека ја намалува болката – вообичаен симптом на воспаление – со инхибиција на соединенијата што предизвикуваат болка.
Една студија ги разгледа ефектите на серапептазата кај скоро 200 луѓе со воспалителни состојби на уво, нос и грло. Истражувачите откриле дека учесниците кои примале серапептаза имале значително намалување на сериозноста на болката и производството на слуз во споредба со оние кои земале плацебо. Слично на тоа, друга студија забележала дека серапептазата значително го намалува интензитетот на болката во споредба со плацебо кај 24 луѓе по отстранувањето на забитe умници. Во друга студија, исто така, беше откриено дека го намалува отокот и болката кај луѓето по стоматолошка операција – но беше помалку ефикасна од кортикостероидот.
